Wydawałoby się to dość oczywistym stwierdzeniem, ale… przeprowadzono na ten temat badanie naukowe. Naukowcy z Uniwersytetu Purdue w USA przeprowadzili ankietę on-line w latach 2015-2023, w której wypowiedziało się 8 tys. opiekunów kotów i 74 tys. opiekunów psów. Po analizie wyników okazało się, że 41% opiekunów stwierdziło, że ich kot czasami, często lub zawsze przynosi rzucone przez nich zabawki lub przedmioty, w przypadku psów to 78%. Odkryto, że koty są bardziej skłonne do aportowania, jeśli są ogólnie bardziej aktywne i skore do zabawy oraz jeśli mieszkają w domu.
Chociaż koty wszystkich ras czasami angażują się w aportowanie, jest ono bardziej powszechne u kotów birmańskich, syjamskich i tonkijskich. Rasy te wywodzą się od kotów, które zostały zabrane na Daleki Wschód na wczesnym etapie udomowienia kotów, co czyni je genetycznie odrębnymi od innych ras kotów. Psy, które aportują, mają również wyższy ogólny wynik w zakresie tresury.
Aportowanie zostało zgłoszone w przypadku większości ras psów, ale niektóre są bardziej skłonne do aportowania niż inne, w tym labradory i golden retrievery, border collie i cocker spaniele angielskie. Rasy psów, które zostały stworzone do wypasu bydła lub jako towarzysze polowań, są bardziej skłonne do aportowania niż inne. Zarówno u kotów, jak i psów, aportowanie jest mniej powszechne u samic, starszych zwierząt i osobników z zaburzeniami zdrowotnymi.
Według naukowców proces udomowienia wyselekcjonował wiele młodzieńczych zachowań, które zostały zachowane do wieku dorosłego, co mogło mieć również miejsce w przypadku zachowań aportowania, które bazowo pomagały dzikim zwierzętom polować.
Artykuł: DOI: 10.1371/journal.pone.0309068
