Chociaż inne ptaki również wytwarzają żółte i czerwone pióra, u papug wyewoluowały unikalne pigmenty, zwane psittacofulwinami (od starożytnego greckiego „psittakós” oznaczającego papugę i łacińskiego „fulvus” oznaczającego czerwono-żółty). Naukowcy z Hong-Kongu i Portugalii wykonali badania genetyczne u lorys i wykazali, że enzym dehydrogenaza aldehydowa (ALDH) jest odpowiedzialny za “przełączanie” intensywności koloru papuzich piór.
Następnie naukowcy po raz pierwszy na świecie zbadali u papużki falistej w jaki sposób poszczególne komórki włączają lub wyłączają różne geny podczas wzrostu piór, wskazując niewielką liczbę komórek, które wykorzystują to białko detoksykacyjne do kontrolowania konwersji pigmentu. Ostateczne potwierdzenie nastąpiło, gdy naukowcy genetycznie zmodyfikowali drożdże z genem koloru papugi i były one zdolne do wytworzenia kolorów typowych dla papug.
Pełna treść artykułu: DOI: 10.1126/science.adp7710
