Okres juniorski w przypadku psa oznacza wiek, w którym młode zwierzę nie jest już szczenięciem, ale nie osiągnęło jeszcze pełni swego rozwoju fizycznego. Choć jego kościec jest już „dorosły”, to masa mięśniowa z reguły wciąż intensywnie się powiększa. Młody pies jest też najczęściej bardzo aktywny, ruchliwy i skory do zabaw oraz poznawania świata. A to wymaga znacznych nakładów składników odżywczych w diecie. Dlatego żywienie psiego juniora powinno być tak zaplanowane, aby pomóc mu swobodnie się rozwijać i zapewniać dostateczną ilość energii. Rynek oferuje wiele specjalistycznych karm dla psich juniorów, najczęściej z podziałem na kategorie rozmiarowe. Jak skutecznie je sprzedawać i na co zwrócić uwagę kupującego podczas ich polecania i wyboru?
Autor: dr hab. Michał Jank
Zakład Farmakologii i Toksykologii,
Wydział Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie
Efekt humanizacji
Uczłowieczenie zwierząt towarzyszących jest faktem, a jednymi z najbardziej widocznych jego oznak są zmiany zachodzące w psich miskach (a także zmiany samych psich misek). Firmy produkujące karmy dla zwierząt spełniają coraz bardziej wyszukane potrzeby żywieniowe zwierząt, czasami nawet nie zauważając, że potrzeby takie albo nie istnieją, albo nie zostały dotychczas jednoznacznie określone. Jednym z przykładów takich potrzeb żywieniowych, których podstaw naukowych właściwie trudno się doszukiwać, są wymagania żywieniowe psów w wieku, który teoretycznie można by zakwalifikować jako juniorski. Problem zaczyna się bowiem już w momencie ustalenia, o jakie psy nam chodzi. Pewnie są to psy, które jeszcze nie osiągnęły wieku dorosłego, ale już teoretycznie nie są szczeniakami. No ale właściwie nie wiadomo, o jaki wiek chodzi, prawdopodobnie różny w przypadku psów ras różnej wielkości, a ponadto nie wiadomo, czy faktycznie okres wzrostu szczeniąt powinien być dzielony na podokresy, z których jednym ma być okres juniorski. Ale póki marketing pozwala na wszystko, a właściciel jest w stanie określić różnicę pomiędzy wiekiem szczenięcym a juniorskim, to wszystko wydaje się być w porządku. Problem tylko polega na tym, że w żywieniu zwierząt nie ma czegoś takiego jak wiek juniorski, a co za tym idzie, nie ma norm żywienia psów juniorów. Tak więc kupując karmę posiadającą na etykiecie deklarację, że jest przeznaczona dla psa juniora, niezależnie od tego, jaka firma ją wyprodukowała, musimy mieć świadomość, że produkt ten jest wymysłem producenta, zaś jego skład jest najprawdopodobniej czymś pomiędzy karmą dla szczeniąt a karmą dla psów dorosłych. W efekcie prawdopodobnie będzie w nim więcej białka niż w karmie dla psa dorosłego, ale mniej niż w karmie dla szczeniaka, być może także więcej kalorii niż w karmie dla psa dorosłego, a mniej niż w karmie dla szczeniaka. Być może takie stopniowe zmniejszanie wartości kalorycznej podawanej karmy wraz z wiekiem psa jest uzasadnione, ponieważ spowalnia wzrost i pozwala rozwojowi kości dogonić rozwój mięśni, a co za tym idzie, uniknąć problemów z aparatem ruchu podczas wzrostu.
Zootechnik, zoofizjoterapeuta, Product Manager TropiCat i TropiDog
www.tropicat.pl
Potrzeby żywieniowe szczenięcia bardzo różnią się od zapotrzebowania psa dorosłego. W okresie wzrostu młody organizm potrzebuje dużo więcej składników pokarmowych, by mógł prawidłowo i harmonijnie się rozwijać. Wyższe zapotrzebowanie na białko czy tłuszcz u szczeniąt jest więc zrozumiałe. Aby szkielet szczenięcia mógł utrzymać całe ciało, on także musi odpowiednio się rozwinąć. Dlatego tak istotny jest odpowiedni stosunek wapnia do fosforu w jego diecie. Okres wzrostu to stopniowy rozwój wszystkich układów organizmu. Karma dla juniora powinna pomóc zwierzęciu w tym okresie, stąd ważne jest wzbogacenie jej w składniki wspierające układ odpornościowy czy nerwowy. Niezwykle ważne jest także stosowanie składników o bardzo wysokiej strawności, aby nie zaburzać procesu trawienia w niedojrzałym jeszcze układzie pokarmowym.
Karmy TropiDog Junior z linii Premium dostosowane są do potrzeb psów w okresie wzrostu. W naszej ofercie znajdują się dwa produkty: dla szczeniąt ras małych i średnich oraz karma dla szczeniąt ras dużych. Jednym z głównych wyróżników tych karm jest dodatek chondroprotektorów, które są nie tylko w
karmie dla szczeniąt ras dużych, lecz także dla szczeniąt ras małych i średnich. Kolejnym ważnym elementem jest wzbogacenie karm w glony kelp Ascophyllum nodosum. Glony te poławiane są w zimnych morzach północnych i są źródłem naturalnych składników mineralnych, witamin i immunostymulatorów. Wspomagają także pigmentację
skóry i sierści oraz wpływają korzystnie na proces trawienia. Rozwój układu odpornościowego wspierają także beta-glukan, witamina E czy lignany, których
źródłem jest siemię lniane.
Są to jednak tylko założenia hipotetyczne i niepoparte żadną konkretną wiedzą naukową. Podobnie ma się sprawa z ewentualnymi dodatkami żywieniowymi, które są do takich karm dodawane – ich skład i ilości wynikają wyłącznie z konceptu marketingowego producenta, zaś zasadność ich stosowania może być bardzo różna – od faktycznie wysokiej do niemalże zerowej.
„Young adult”
W literaturze naukowej dotyczącej żywienia psów często zaś stosuje się określenie „young adult”, czyli młody dorosły. Wydaje się, że częściej ten termin znajduje zastosowanie w przypadku psów ras dużych, u których końcowa faza wzrostu jest stosunkowo długa, zaś tempo samego wzrostu jest wolne. W efekcie są to psy, które mają ponad półtora roku (przy założeniu, że dorosłe stają się w wieku około dwóch lat) i osiągnęły już około 90% docelowej masy ciała. Takie psy faktycznie potrzebują już karmy o niższej wartości kalorycznej niż karmy dla szczeniąt, ponieważ mając na uwadze zmniejszające się tempo wzrostu, nadmiar kalorii mógłby prowadzić do otyłości. Zawartość białka w takiej karmie, mimo że mniejsza niż u szczeniąt, jest wyższa niż u psów dorosłych, co wynika z konieczności osiągnięcia docelowej masy ciała, a najczęściej jest to masa mięśniowa. W tym okresie czasu psy także samodzielnie regulują ilość wchłanianego wapnia, dlatego nie ma konieczności podawania wyższych ilości wapnia z pokarmem, ponieważ w przypadku jego niedoboru psy po prostu wchłaniają go znacznie lepiej z przewodu pokarmowego, a także zatrzymują jego wydalanie z moczem.
Moc dodatków
W karmach dla juniorów mogą znajdować się niemal wszystkie dodatki pokarmowe stosowane w innych karmach i dietach dla psów. Zasadność stosowania ich w tym przypadku nie jest do końca jasna i chyba nie są one konieczne, jeśli pies jest zdrowy i rozwija się prawidłowo. Jeżeli jest inaczej, to właściwie konieczna jest konsultacja lekarska, i to lekarz weterynarii powinien powiedzieć, jakie składniki pokarmowe mogą być konieczne do skorygowania problemów występujących u psa, jeśli są to problemy tła pokarmowego.
Tempo wzrostu psów juniorów jest zdecydowanie mniejsze niż szczeniąt po odsadzeniu, dlatego trzeba pamiętać, że w tym okresie znacznie trudniej jest skorygować wszelkie problemy żywieniowe u psów. Dietetyk weterynaryjny ma znacznie większe pole do popisu u szczeniąt relatywnie młodych, które mają przed sobą jeszcze stosunkowo długi czas szybkiego wzrostu i w tym czasie można skorygować np. problemy wynikające z niedoborów lub nadmiarów składników pokarmowych. U szczeniąt starszych stopniowo możliwości te ulegają zmniejszeniu, dlatego karmy przeznaczone dla nich nie mają już takiej zdolności do korygowania błędów żywieniowych popełnionych wcześniej. W efekcie mają przede wszystkim zapewnić w miarę bezbolesne przejście w wiek dorosły i uniemożliwić pojawienie się nowych problemów, takich jak choćby otyłość. I być może właśnie takie działanie posiadają, jeśli oczywiście ich producenci stawiają to sobie za cel podczas tworzenia receptur.
