Jak prawidłowo karmić gryzonie?

Co jest kluczem do utrzymania w zdrowiu świnki morskiej, chomika, szynszyli, koszatniczki czy jakiegokolwiek innego domowego gryzonia? Oczywiście – to prawidłowe i urozmaicone żywienie obejmujące nie tylko karmy podstawowe, lecz także pasze uzupełniające, przysmaki i suplementy diety. Już za chwilę podpowiemy, jak właściwie skomponować jadłospis najpopularniejszych klatkowych pupili oraz na jakie jego elementy warto zwrócić szczególną uwagę opiekuna.

Świnka morska

CZYM I JAK KARMIĆ? – świnka morska (czy – jak kto woli – kawia domowa) potrzebuje pożywienia o dużej zawartości włókna pokarmowego. Jej dieta powinna się składać z trzech filarów: siana (to podstawa diety, a nie dodatek!, gryzoń powinien mieć stały dostęp do siana), paszy treściwej w formie mieszanki lub granulatu oraz świeżych owoców i warzyw.

SIANO I ZIOŁA – siano podawane świnkom powinno być suche, dobrej jakości, niepylące, pozbawione ostrych, kłujących źdźbeł oraz możliwie urozmaicone, tj. składające się z wielu traw i ziół. Aby zwierzę go nie zanieczyściło, najlepiej podawać tę karmę w specjalnym paśniku – tradycyjnym drabinkowym lub wiszącym w kształcie kuli. Obok siana bez ograniczeń można też podawać suszone zioła dostępne w sklepach zoologicznych.

PASZA TREŚCIWA – karmy treściwe dla świnek zawierają w swoim składzie suszone rośliny (m.in. lucernę), suszone lub liofilizowane warzywa i owoce oraz rozmaite dodatki dietetyczne (witaminy, minerały, prebiotyk, glony, oleje itp.). Są dostępne w formie mieszanek lub granulatów. Te ostatnie pomagają lepiej ścierać siekacze gryzonia oraz zapobiegają często obserwowanemu w przypadku mieszanek selektywnemu pobieraniu tylko wybranych, najsmaczniejszych dla pupila składników. Komercyjne karmy dla świnek zawierają zwykle około 16–18% białka, nie więcej niż 5% tłuszczu i nawet 20% włókna pokarmowego, niezbędnego do prawidłowego przebiegu procesu trawienia u tych gryzoni. 

WARZYWA I OWOCE – świnki morskie z upodobaniem zjadają różne warzywa i owoce. Godne polecenia są m.in. marchew z nacią, buraki, seler korzeniowy i naciowy, liście kalafiora, cykoria, brokuły, nać pietruszki, koper, ogórek, pomidor, jabłka, arbuz, melon ze skórą, owoce dzikiej róży oraz świeża zielenina łąkowa (trawy, babka lancetowata, mniszek lekarski itp.). Poszczególne osobniki mają swoje własne upodobania co do konkretnych owoców i warzyw, które opiekun szybko zauważy. Podawane produkty muszą być świeże, czyste, a ich ewentualne niedojedzone resztki należy na bieżąco usuwać. Uwaga! Niektórych owoców i warzyw w żadnym wypadu nie wolno podawać świnkom morskim (ani żadnym innym gryzoniom). Należą do nich m.in. wszystkie rośliny cebulowe, a także ich kwiaty, czosnek, awokado, rośliny strączkowe (np. fasola, bób – powodują wzdęcia, a surowa fasola wielkokwiatowa czy zwykła może być trująca), ostra papryka, pestki owoców, zarówno czereśni, wiśni, jak i wszelkich śliwek (w tym brzoskwini, moreli i nektarynek), szczaw. Problematyczne jest również podawanie pupilom sałaty. To popularne warzywo najczęściej jest bowiem uprawiane z zastosowaniem dużej ilości nawozów sztucznych oraz środków ochrony roślin, które kumulują się w jego liściach. Lepiej więc unikać go w diecie gryzoni i królików, chyba że dysponujemy sałatą z tzw. uprawy ekologicznej. Wciąż jednak podaje się w wątpliwość walory odżywcze tego warzywa.

PRZYSMAKI – w charakterze przysmaków świnkom najlepiej podawać suszone warzywa i owoce, a także gałązki drzew owocowych i liściastych (np. wierzby), których ogryzanie pomaga w ścieraniu stale rosnących siekaczy. Dostępne w sklepach zoologicznych kolby, dropsy, biszkopty czy inne przegryzki dla gryzoni lepiej serwować z umiarem, bowiem są one często wysokokaloryczne, co w połączeniu z na ogół doskonałym apetytem zwierzęcia łatwo może doprowadzić u niego do nadwagi.

SUPLEMENTY – uwaga!, organizm świnki morskiej nie ma możliwości syntezy witaminy C i dlatego konieczna jest regularna suplementacja dostępnymi w sklepach zoologicznych preparatami mineralno-witaminowymi. 

WARTO PAMIĘTAĆ – świnki morskie (podobnie jak króliki) wytwarzają dwa rodzaje odchodów: twarde i miękkie. Występuje u nich zjawisko cekotrofii – odchody miękkie są zjadane w celu wzbogacenia mikrobioty jelitowej zwierzęcia. Jest to normalne zjawisko i nie należy się nim niepokoić.

Chomik syryjski

CZYM I JAK KARMIĆ? – podstawę diety chomika syryjskiego powinna stanowić specjalistyczna karma dla chomików w postaci mieszanki ziaren oraz ziół, owoców i warzyw lub w formie gotowego granulatu. Niewielki dodatek powinny stanowić pokarmy pochodzenia zwierzęcego, np. larwy mącznika (drobne gryzonie uzupełniają w naturze swoją dietę małymi bezkręgowcami). Alternatywnie, od czasu do czasu, można podać jedną „kulkę” dobrej jakości suchej karmy dla psów. Karma powinna być stale dostępna dla zwierzęcia. 

PASZA TREŚCIWA – karmy dla chomików składają się ze zbóż, suszonych lub liofilizowanych warzyw i owoców, suszonych lub liofilizowanych owadów i ich larw, orzechów oraz dodatków, takich jak minerały, witaminy i drożdże. Zawierają zwykle do 20% białka i do 10% tłuszczu.

WARZYWA I OWOCE – chomikom syryjskim można podawać niektóre owoce i warzywa, ale w bardzo małych ilościach. Godne polecenia są: słodkie jabłka, gruszki, banany, marchew, pomidory, ogórki, seler, cukinia, kalarepa, dynia, cykoria. Zamiast świeżych warzyw i owoców można podawać je w wersji suszonej.

PRZYSMAKI – w charakterze przysmaków można podawać suszone lub liofilizowane owady, a także orzechy (w bardzo małych ilościach, gdyż są tłuste i wysokokaloryczne), pestki dyni, nasiona słonecznika (również w małych ilościach), lnu, płatki owsiane i kukurydziane. Niektóre chomiki chętnie konsumują suszone zioła (na rynku są dostępne rozmaite ich rodzaje) czy susze owocowo-warzywne. W celu ścierania zębów warto podawać suche gałązki drzew liściastych (ich ogryzanie z kory dostarcza zwierzakowi również rozrywki i zapewnia dodatkową porcję ruchu). Chomikowi – od czasu do czasu – można zaserwować również specjalistyczne smakołyki dedykowane dla tych gryzoni, takie jak: kolby, dropsy, biszkopty, krakersy, batoniki, kule z ziarna, bakalie. Należy jednak uważnie czytać informacje o ich składzie, wybierać te oparte na naturalnych komponentach i nie przesadzać z ich ilością, są bowiem często wysokokaloryczne i tuczące.

Chomik dżungarski

CZYM I JAK KARMIĆ? – chomiki dżungarskie mają duże zapotrzebowanie energetyczne, dlatego należy zapewnić im stały dostęp do pokarmu. Już 24-godzinna głodówka poważnie zagraża ich zdrowiu, zaś 48-godzinny brak dostępu do pokarmu może doprowadzić do ich śmierci. Dorosły chomik w ciągu doby zjada mniej więcej tyle, ile sam waży (a więc około 20 g). W naturze zwierzęta te żywią się głównie liśćmi i nasionami traw i innych roślin zielnych oraz owadami, a szczególnie ich larwami i poczwarkami. W warunkach hodowlanych podstawę ich diety powinna stanowić specjalistyczna mieszanka dla chomików karłowatych, dodatkowo należy podawać im suszone, liofilizowane lub żywe larwy owadów oraz niewielkie (!) ilości świeżych warzyw, owoców i zieleniny.

PASZA TREŚCIWA – mieszanki dla chomików karłowatych składają się zazwyczaj z nasion zbóż, nasion traw, zawierają niewielki dodatek ziół, warzyw i owoców, co najmniej kilkuprocentowy dodatek suszonych lub liofilizowanych owadów (zwykle larw mącznika młynarka) oraz warzywa, minerały i – coraz częściej – prebiotyki wspomagające funkcjonowanie mikrobiomu jelitowego gryzoni. Zwykle zawierają około 16–18% białka do 8% tłuszczu. 

OWADY – chomiki dżungarskie uwielbiają suszone, liofilizowane i żywe larwy mącznika lub drewnojada, a także suszone świerszcze i liofilizowanego kiełża (to wprawdzie nie owad, ale skorupiak, który również stanowi cenne uzupełnienie diety chomików w białko pochodzenia zwierzęcego).

WARZYWA, OWOCE I ZIELENINA – chomiki dżungarskie chętnie zjadają marchew, buraki, seler, rzodkiewkę, ogórka, pomidora czy jabłko oraz zioła (zarówno suszone, jak i świeże), takie jak koniczyna, liście z jabłoni, gruszy, liście malin, mniszek lekarski, babkę lancetowatą czy krwawnik. Z ich ilością nie należy jednak przesadzać – powinno się traktować je wyłącznie jako dodatek do pożywienia. 

PRZYSMAKI – w charakterze przysmaków gryzoniom tym najlepiej podawać wspomniane już żywe larwy owadów, a także suszone lub liofilizowane warzywa i owoce.

Chomik Roborowskiego

CZYM I JAK KARMIĆ? – chomiki Roborowskiego (podobnie jak dżungarskie), ze względu na swoje maleńkie rozmiary i znaczną ruchliwość, mają szybką przemianę materii i bardzo duże zapotrzebowanie pokarmowe. Żerują praktycznie przez całą dobę i należy zapewnić im stały dostęp do pożywienia (już kilkugodzinna głodówka stanowi zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia tych gryzoni). Chomik ten w ciągu doby zjada mniej więcej tyle, ile sam waży, a ciężarne lub karmiące swoje młode samice nawet więcej. Gryzonie te są zwierzętami wszystkożernymi – w naturze żywią się nasionami różnych roślin stepowych (przy czym nie jedzą ich liści ani łodyg), korzonkami oraz drobnymi bezkręgowcami, a przede wszystkim larwami, poczwarkami i postaciami dorosłymi owadów. Podstawę ich diety powinny stanowić specjalistyczne mieszanki dedykowane dla chomików karłowatych oraz suszone, liofilizowane lub (najlepiej) żywe owady karmowe.

PASZA TREŚCIWA – jak chomik dżungarski.

OWADY KARMOWE – świerszcz, szarańcza, larwy mącznika (suszone, liofilizowane lub żywe). Zaleca się jak najczęstsze podawanie żywych owadów karmowych, na które te maleńkie chomiki z zapałem polują. 

PRZYSMAKI – w charakterze przysmaków dla tych maleńkich gryzoni można podawać suszone kłosy prosa senegalskiego (dedykowane zwykle przez producentów dla ptaków ozdobnych), które są bardzo chętnie zjadane.

Szczury

CZYM KARMIĆ? – szczury należy karmić specjalistyczną mieszanką ziaren, dostępne są również karmy dla tych 

Chomik dżungarski

CZYM I JAK KARMIĆ? – chomiki dżungarskie mają duże zapotrzebowanie energetyczne, dlatego należy zapewnić im stały dostęp do pokarmu. Już 24-godzinna głodówka poważnie zagraża ich zdrowiu, zaś 48-godzinny brak dostępu do pokarmu może doprowadzić do ich śmierci. Dorosły chomik w ciągu doby zjada mniej więcej tyle, ile sam waży (a więc około 20 g). W naturze zwierzęta te żywią się głównie liśćmi i nasionami traw i innych roślin zielnych oraz owadami, a szczególnie ich larwami i poczwarkami. W warunkach hodowlanych podstawę ich diety powinna stanowić specjalistyczna mieszanka dla chomików karłowatych, dodatkowo należy podawać im suszone, liofilizowane lub żywe larwy owadów oraz niewielkie (!) ilości świeżych warzyw, owoców i zieleniny.

PASZA TREŚCIWA – mieszanki dla chomików karłowatych składają się zazwyczaj z nasion zbóż, nasion traw, zawierają niewielki dodatek ziół, warzyw i owoców, co najmniej kilkuprocentowy dodatek suszonych lub liofilizowanych owadów (zwykle larw mącznika młynarka) oraz warzywa, minerały i – coraz częściej – prebiotyki wspomagające funkcjonowanie mikrobiomu jelitowego gryzoni. Zwykle zawierają około 16–18% białka do 8% tłuszczu. 

OWADY – chomiki dżungarskie uwielbiają suszone, liofilizowane i żywe larwy mącznika lub drewnojada, a także suszone świerszcze i liofilizowanego kiełża (to wprawdzie nie owad, ale skorupiak, który również stanowi cenne uzupełnienie diety chomików w białko pochodzenia zwierzęcego).

WARZYWA, OWOCE I ZIELENINA – chomiki dżungarskie chętnie zjadają marchew, buraki, seler, rzodkiewkę, ogórka, pomidora czy jabłko oraz zioła (zarówno suszone, jak i świeże), takie jak koniczyna, liście z jabłoni, gruszy, liście malin, mniszek lekarski, babkę lancetowatą czy krwawnik. Z ich ilością nie należy jednak przesadzać – powinno się traktować je wyłącznie jako dodatek do pożywienia. 

PRZYSMAKI – w charakterze przysmaków gryzoniom tym najlepiej podawać wspomniane już żywe larwy owadów, a także suszone lub liofilizowane warzywa i owoce.

Chomik Roborowskiego

CZYM I JAK KARMIĆ? – chomiki Roborowskiego (podobnie jak dżungarskie), ze względu na swoje maleńkie rozmiary i znaczną ruchliwość, mają szybką przemianę materii i bardzo duże zapotrzebowanie pokarmowe. Żerują praktycznie przez całą dobę i należy zapewnić im stały dostęp do pożywienia (już kilkugodzinna głodówka stanowi zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia tych gryzoni). Chomik ten w ciągu doby zjada mniej więcej tyle, ile sam waży, a ciężarne lub karmiące swoje młode samice nawet więcej. Gryzonie te są zwierzętami wszystkożernymi – w naturze żywią się nasionami różnych roślin stepowych (przy czym nie jedzą ich liści ani łodyg), korzonkami oraz drobnymi bezkręgowcami, a przede wszystkim larwami, poczwarkami i postaciami dorosłymi owadów. Podstawę ich diety powinny stanowić specjalistyczne mieszanki dedykowane dla chomików karłowatych oraz suszone, liofilizowane lub (najlepiej) żywe owady karmowe.

PASZA TREŚCIWA – jak chomik dżungarski.

OWADY KARMOWE – świerszcz, szarańcza, larwy mącznika (suszone, liofilizowane lub żywe). Zaleca się jak najczęstsze podawanie żywych owadów karmowych, na które te maleńkie chomiki z zapałem polują. 

PRZYSMAKI – w charakterze przysmaków dla tych maleńkich gryzoni można podawać suszone kłosy prosa senegalskiego (dedykowane zwykle przez producentów dla ptaków ozdobnych), które są bardzo chętnie zjadane.

Szczury

CZYM KARMIĆ? – szczury należy karmić specjalistyczną mieszanką ziaren, dostępne są również karmy dla tych gryzoni w formie granulatu. Ich dietę trzeba wzbogacać w składniki białkowe (w dobrych karmach uwzględnione jest białko zwierzęce), takie jak chudy, biały ser, jogurt naturalny, nieco suchej karmy dla psów lub kotów, a także w warzywa i owoce, bakalie, gotowany ryż i owady karmowe (mączniki, świerszcze, karaczany). Jadłospis szczurów powinien być urozmaicony. Gryzonie te są bardzo żarłoczne, ale nie należy ich przekarmiać, aby nie doprowadzić do nadwagi. 

PASZA TREŚCIWA – w składzie karm dla szczurów znajduje się śruta pszenna, jęczmienna, owsiana i kukurydziana, nasiona traw, suszone lub liofilizowane warzywa i owoce oraz insekty, a także dodatki witaminowo-mineralne, oleje, drożdże itp. Zawierają zwykle do 20% białka i do 10% tłuszczu.

WARZYWA I OWOCE – szczurom można podawać rozmaite owoce i warzywa (jak chomikowi syryjskiemu), jednak należy to robić z umiarem, gdyż stanowią one tylko dodatek i urozmaicenie ich diety, a nie jej podstawę.

PRZYSMAKI – jako przysmaki dla szczurów dostępne są specjalne kolby (w ich skład wchodzą głównie warzywa i zboża, ale często dodaje się do nich np. orzechy, ser lub wędzony bekon dla podniesienia ich walorów smakowych i marketingowych), a także dropsy i ciasteczka – dostępne są różne smaki, np. mleczne, bananowe, z dodatkami warzywnymi czy ziołowymi. Ciasteczka mogą być pełnoziarniste lub w typie biszkoptów. Niektórzy producenci deklarują, że ich produkty wolne są od sztucznych dodatków i barwników. Należy jednak ostrzec opiekuna, że większość tego typu przysmaków to wyroby wysokobiałkowe i wysokotłuszczowe – czyli stosunkowo tuczące, których nie powinno się podawać w nadmiarze. Jako naturalne przysmaki można podawać suszone, liofilizowane lub nawet żywe owady karmowe i ich larwy.

Myszoskoczki

CZYM I JAK KARMIĆ? – jako zwierzęta stepowe w naturze myszoskoczki żywią się głównie suchymi częściami roślin oraz drobnymi bezkręgowcami, a zwłaszcza owadami i ich larwami. W hodowli podstawę ich diety powinna stanowić gotowa karma dla myszoskoczków. Dietę uzupełniamy niewielkimi kawałkami warzyw i owoców. Od czasu do czasu warto podać tym gryzoniom owady karmowe. 

PASZA TREŚCIWA – karmy dla myszoskoczków zawierają w swoim składzie zboża (np. kukurydzę), suszone lub liofilizowane warzywa, owady karmowe oraz rozmaite dodatki funkcjonalne. W ich składzie znajduje się zwykle do 18% białka, do 8% tłuszczu i do 20% włókna pokarmowego.

WARZYWA I OWOCE – jak chomik syryjski.

PRZYSMAKI – w charakterze przysmaków najlepiej polecać żywe lub suszone owady karmowe, a także liofilizowane warzywa. Od czasu do czasu można podać kolby lub inne smakoszki dedykowane dla tych gryzoni, a nawet bakalie i orzechy. Trzeba jednak zachować umiar. Nie powinno się podawać zbyt dużych ilości nasion słonecznika, gdyż powodują otyłość i mogą prowadzić do schorzeń skóry. Uzupełniająco myszoskoczki chętnie spożywają także suszone zioła i warzywa.

Koszatniczka

CZYM I JAK KARMIĆ? – gryzonie te (podobnie jak szynszyle) pochodzą z regionów górskich, dlatego ich organizmy przyzwyczaiły się do pobierania ubogiego pokarmu roślinnego bogatego we włókno pokarmowe. W naturze żywią się głównie suchymi, stosunkowo ubogimi w węglowodany suchymi częściami roślin oraz korą drzew. W hodowli podstawę ich diety powinna stanowić specjalna mieszanka lub granulat dla koszatniczek oraz dobrej jakości siano i suszone zioła. Gryzoniom tym należy również zapewnić stały dostęp do gałązek drzew liściastych, których ogryzanie pozwala na ścieranie stale rosnących siekaczy. Uwaga! Koszatniczkom w żadnym wypadku nie wolno podawać karm ani przysmaków dedykowanych dla innych gryzoni (ew. dla mających dość podobne wymagania żywieniowe szynszyli).

PASZA TREŚCIWA – karmy (granulaty) dla koszatniczek składają się głównie z suszonych traw i innych roślin zielnych z niewielkim dodatkiem warzyw. Zawierają one około 16% białka, do 5% tłuszczu i nawet 20% włókna pokarmowego. 

SIANO I ZIOŁA – dobrej jakości siano powinno stale znajdować się w klatce tych gryzoni. Dodatkowo warto podawać im dostępne w sklepach zoologicznych suszone zioła.

WARZYWA, ZIELENINA – koszatniczkom można podawać w bardzo niewielkich ilościach różnorodne świeże warzywa: słodkie ziemniaki (obrane, niegotowane), marchew, brokuły, zielone liście, takie jak jarmuż, szpinak, pietruszka, oraz również niewielkie ilości świeżej zieleniny, takiej jak mniszek lekarski, koniczyna, babka lancetowata, liście truskawek, malin, zioła doniczkowe. 

GAŁĄZKI – suche, nieokorowane gałązki z drzew liściastych powinny stale znajdować się w klatce tych gryzoni. Ich ogryzanie sprzyja korygowaniu stale rosnących siekaczy, dostarcza cennego włókna pokarmowego oraz zapewnia naturalną gimnastykę.

PRZYSMAKI – w charakterze przysmaków od czasu do czasu można podać suszone lub żywe owady (np. kilka larw mącznika). Gryzonie te lubią też orzechy, ale podajemy je w ograniczonej ilości ze względu na ich wysoką kaloryczność. Raz na jakiś czas można uzupełniająco podać kolby dla koszatniczek. 

Szynszyla

CZYM I JAK KARMIĆ? – szynszyle powinny mieć stały dostęp do pożywienia. Zwierzęta te są stosunkowo wrażliwe i wymagają specyficznej, możliwie urozmaiconej diety. Jako gatunek wysokogórski żywią się głównie suchymi i twardymi częściami roślin zawierającymi dużo włókna pokarmowego. W naturze praktycznie nie spożywają nasion ani owoców. W warunkach domowych podstawę ich diety powinien stanowić specjalistyczny granulat dla szynszyli. Absolutnie koniecznym elementem jadłospisu jest też stale dostępne dobrej jakości siano. Ponieważ przewód pokarmowy szynszyli nie jest przystosowany do trawienia świeżych warzyw i owoców, ewentualnie można podawać je tylko w bardzo małych ilościach.

PASZA TREŚCIWA – granulaty dla szynszyli najczęściej składają się ze śruty z pszenicy, jęczmienia lub owsa, kukurydzy, soi, suszów z traw lub z lucerny z dodatkiem siemienia lnianego, drożdży pastewnych, otrąb, ziół, mleka w proszku, kazeiny oraz składniki mineralnych i witamin. Dużą popularnością cieszą się też karmy bezzbożowe. W składzie dobrej jakości granulatu dla szynszyli powinno znajdować się ­16–20% białka i nie więcej niż 4–6% tłuszczów. W ofercie wielu producentów dostępne są też nieekstrudowane, sypkie mieszanki tych składników. Ich wadą jest możliwość wybierania przez zwierzęta tylko najbardziej atrakcyjnych smakowo składników, co powoduje znaczne straty karmy oraz – co gorsze – może doprowadzić u szynszyli do niedoborów żywieniowych, nadwagi, a nawet stłuszczenia wątroby. Uwaga! Szynszylom w żadnym wypadku nie wolno podawać karm dedykowanych dla innych gryzoni (ew. dla koszatniczek).

SIANO I ZIOŁA – siano dla szynszyli powinno być możliwie urozmaicone, najlepiej składające się z co najmniej 30 różnych gatunków traw i ziół. Należy umieszczać je w paśniku, aby uniknąć zanieczyszczenia przez zwierzęta. Oprócz siana szynszylom warto regularnie podawać mieszanki ziołowe zawierające m.in. gatunki, takie jak babka lancetowata, brodawnik pospolity, kminek pospolity, krwawnik pospolity, marchew łąkowa, biedrzeniec większy i biedrzeniec mniejszy, mniszek pospolity, krwiściąg lekarski, macierzanka, rumianek pospolity, szałwia łąkowa i okółkowa, pierwiosnka lekarska, poziomka, mięta pieprzowa, przetacznik lekarski, pokrzywa zwyczajna, stokrotka pospolita, ślaz, wiesiołek, żywokost lekarski, kwiaty nagietka, rumianku, hibiskusa, chaber bławatek, liście brzozy, bazylii, melisy i mięty, liście i kwiaty jeżówki. Należy unikać podawania dużej ilości suchych liści lucerny, gdyż mają one działanie rozwalniające. 

WARZYWA I OWOCE – sporadycznie można podać w charakterze nagrody bardzo niewielkie ilości (do 7 g jednorazowo raz na kilka dni) owoce i warzywa, takie jak banany, winogrona, jabłka, śliwki, czereśnie, marchewkę czy buraki. Znacznie bezpieczniejszym rozwiązaniem jest jednak serwowanie ich w formie suszonej (np. jako chipsy dostępne w sklepach zoologicznych).

PRZYSMAKI – w ofercie wielu producentów dostępne są specjalistyczne przysmaki dla szynszyli, najczęściej w formie kolb. Zanim wprowadzimy je do naszej oferty i zaczniemy polecać klientom, warto jednak upewnić się, że ich skład faktycznie odpowiada wymaganiom żywieniowym tych zwierząt i nie spowoduje u nich problemów trawiennych. Poza tym z podawaniem kolb nie należy przesadzać, gdyż bardzo często są one stosunkowo wysokokaloryczne i mogą doprowadzić do nadwagi.